JAK ZMOBILIZOWAĆ DZIECKO DO NAUKI?

DROGI RODZICU!

W najbliższych dniach w sposób szczególny należy zadbać o efektywne wykorzystanie czasu, jaki dziecko musi spędzić w domu. To bardzo ważne, aby w dalszym ciągu zdobywało wiedzę, kształtowało swoje umiejętności i poszerzało zainteresowania. Warto zatem dopilnować, aby każdy uczeń (ten mały i ten duży) poświęcił czas nie tylko na odpoczynek, ale przede wszystkim na naukę.

Zdaję sobie sprawę, jak trudno zmobilizować dziecko do nauki (szczególnie w dni, kiedy nie musi chodzić do szkoły), dlatego też proponuję Państwu zapoznanie się z kilkoma sposobami pomagającymi zachęcić dziecko do podjęcia wysiłku intelektualnego.

Czasem uczeń po prostu nie wie, w jaki sposób zabrać się do pracy, czego uczyć się najpierw. Może się pogubić i zniechęcić. Podpowiedzmy dziecku, co może zrobić, aby przeznaczyć ten czas na naukę.

1. DOBRA ORGANIZACJA CZASU NAUKI I ODPOCZYNKU

Bardzo ważny jest stabilny harmonogram. Ustalmy zatem wspólnie z dzieckiem, kiedy jest czas na naukę, a kiedy na odpoczynek. 

• stała pora przeznaczona na naukę

Dla młodszego dziecka może to być czas, w którym uczyłoby się w szkole. Nastolatkowi pozwólmy „nie pójść” na pierwszą lekcję – jego mózg i tak budzi się dopiero o 9:00.

• włączanie krótkich przerw (5-10minut)

Jest to bardzo ważne, zwłaszcza w przypadku małych dzieci. Uczeń w klasie I potrafi skupić się na 15 minut, w klasie III na pół godziny. Przerwę trzeba zrobić, gdy dziecko zaczyna mieć problemy z koncentracją uwagi, jest zmęczone. Starsi uczniowie wytrzymują nieco dłużej. Podczas takiej przerwy można wstać od biurka, porozciągać się, koniecznie napić wody, zjeść owoc, warzywo lub parę orzechów. 

• miejsce pracy ciche, spokojne i kojarzące się z warunkami szkolnymi

Dziecko podczas nauki czy zabawy edukacyjnej musi się skoncentrować i nic go nie może rozpraszać. Warto zatem zadbać, aby telewizor i komputer były wyłączone, a telefon (który potrafi niezwykle skutecznie odciągać od nauki) był wyciszony i odłączony od Internetu.

Ważne jest również to, by miejsce, w którym uczy się dziecko, przypominało warunki szkolne, czyli najlepiej, by siedziało przy biurku. W ten sposób mózg dziecka podświadomie otrzyma sygnał, że teraz pracuje, a nie odpoczywa. Takie rzeczy, jak posprzątane biurko czy pokój, też na pewno ułatwią sprawę.

https://www.youtube.com/watch?v=rl1ZFS2N35Q

2. SYSTEMATYCZNOŚĆ 

Przed przystąpieniem do nauki dobrze jest przygotować sobie wszystkie książki i pomoce, tak aby później nie przerywać pracy w nieodpowiednim momencie.

• rozłożenie materiału na mniejsze partie

Aby podnieść motywację dziecka, dobrze jest zacząć od czegoś, co dziecko lubi lub nie sprawia mu większych kłopotów. Należy tak ułożyć naukę przedmiotów, przeplatać trudniejszy materiał łatwiejszymi (przyjemniejszymi dla dziecka) treściami. Przyswajanie wiedzy stopniowo i małymi partiami zajmuje stosunkowo niewiele czasu i nie wymaga zbyt dużego wysiłku. Wystarczy każdego dnia opracować jeden czy dwa tematy, aby skutecznie opanować cały materiał. 

• powtarzanie przyswojonej wiedzy

W systematycznej nauce znaczącą rolę odgrywają rodzice. Są dla dziecka wsparciem podczas sprawdzenia, czy już dany materiał został wystarczająco dobrze opanowany. Należy również pamiętać, by przyswojony materiał powtarzać, aby zachował się w pamięci trwałej.

https://www.youtube.com/watch?v=47dsFZes24U

3. TECHNIKI UŁATWIAJĄCE ZAPAMIĘTYWANIE

W nauce warto stosować różnego rodzaju techniki ułatwiające zapamiętywanie. Notatki z wykorzystaniem różnych kolorów, podkreśleń i zabawnych rysunków, bazowanie na skojarzeniach, robienie wykresów, map myśli. To wszystko może pomóc dziecku lepiej i bardziej trwale opanować materiał. 

https://www.youtube.com/watch?v=QEvk9BtPu2A

4. POZYTYWNA OCENA REZULTATÓW WŁASNEJ PRACY

Każdy lubi, gdy jego starania są doceniane. A szczególnie ważne dla dziecka jest uznanie rodzica. Pamiętajmy więc, aby:

-      zauważać nawet niewielkie osiągnięcia dziecka i aby chwalić je nawet za drobne postępy;

-      nie stawiajmy dziecku zbyt wygórowanych wymagań, swoje oczekiwania dostosujmy do jego możliwości. 

-      warto doceniać nie tylko końcowy efekt pracy (np. w postaci ocen), ale również wysiłek wkładany w proces uczenia się. Jeśli rodzice będą skupiać uwagę jedynie na niepowodzeniach dziecka, wówczas szybko straci ono chęć do nauki.

-      nie wyręczajmy dziecka w odrabianiu lekcji – samodzielne rozwiązane zadanie dostarcza dużo satysfakcji i podnosi wiarę we własne możliwości dziecka, nie zraża się trudnościami.

5. DOSTRZEGANIE KORZYŚCI Z POSIADANEJ WIEDZY, 
czyli ,,Po co właściwie tego wszystkiego się uczę?

Dzieci stawiające sobie za cel zdobycie wiedzy lepiej się uczą, czerpią większą przyjemność z nauki. Tutaj wsparcie rodziców i dawanie przykładu własnym postępowaniem jest niezastąpione. Wspólnie z dzieckiem poszukujcie powiązań i praktycznego zastosowania wiedzy szkolnej. Zachęcajcie dziecko do rozmów, do myślenia, do wyrażania własnych opinii. Rozbudzajmy w nim zainteresowanie otaczającym światem. Pokażmy mu, że nauka naprawdę może być interesująca i przyjemna.

6. DBAŁOŚĆ O ATMOSFERĘ POSZANOWANIA NAUKI I WYKSZTAŁCENIA

Wiele dzieci zajmuje buntowniczą postawę wobec nauki, ma problem z odpowiednią motywacją. To od nas dorosłych zależy, czy nauczy się ono systematycznej pracy i obowiązkowości. Trzeba uświadamiać dzieciom, że zadaniem rodziców i szkoły jest dbanie o ich edukację, a postępy w nauce są czymś bardzo ważnym dla nich. Dzieci liczą się z opinią rodziców i chcą, aby byli z nich zadowoleni. Jeżeli rodzice od najmłodszych lat mówią swoim dzieciom, że nauka jest ważna, to one również tak uważają. Pamiętajmy, nawet najlepsze metody i najbardziej usilne próby mogą zawieść, jeśli sami nie będziemy dawali dziecku przykładu własnym postępowaniem. 

https://www.youtube.com/watch?v=qEcGbEXlzzk

Zachęcam Państwa oraz Uczniów do zapoznawania się z materiałami, które sukcesywnie będą zamieszczane na stronie internetowej szkoły w zakładce „Pedagog”.

W najbliższych dniach jestem do Państwa dyspozycji i służę pomocą poprzez e-dziennik. 

Życzę zdrowia i owocnie spędzonego czasu w gronie najbliższych. 

Anna Siekańska (pedagog szkolny)