CEREMONIAŁ SZKOLNY Z WYKORZYSTANIEM SZTANDARU W SZKOLE PODSTAWOWEJ W GOMULINIE

Szkolny ceremoniał to opis przeprowadzania uroczystości z udziałem sztandaru szkoły i samej jego celebracji. Stanowi integralną część tradycji szkolnych uroczystości.
I. Nazwa szkoły brzmi: Szkoła Podstawowa im. Ks. Mariana Wiewiórowskiego w Gomulinie.
II. Szkoła posiada własny sztandar, którego wygląd jest następujący:
    • lewa strona: haftowany srebrem orzeł w złotej koronie na czerwonym tle z hasłem: BÓG, HONOR, OJCZYZNA;
    • prawa strona: na tle koloru ecru zarys Kościoła i Szkoły Podstawowej w Gomulinie

      oraz łączący te elementy, wysunięty na pierwszy plan w naturalnych barwach portret Księdza Mariana Wiewiórowskiego. U góry napis: 

      SZKOŁA PODSTAWOWA, na dole pod wizerunkiem Księdza – IM. KS. MARIANA WIEWIÓROWSKIEGO W GOMULINIE; pośrodku - data 

      upamiętniająca uroczystość nadania Szkole Imienia Ks. Mariana Wiewiórowskiego, ufundowania sztandaru, jubileuszu 150-lecia oświaty w 

      Gomulinie– 25 X 2013 r.;
    • sztandar obszyty złotymi frędzlami;
    • drzewiec sztandaru zakończony metalową głowicą w kształcie orła w koronie;
    • w przypadku żałoby narodowej lub wewnętrznej w Szkole Podstawowej na drzewcu sztandaru od strony godła państwowego przypina się 

      czarną wstęgę.
III. Hymn szkoły: Tu, gdzie wzrastamy …
IV. SZTANDAR SZKOLNY
     1. Sztandar szkolny dla społeczności szkolnej jest symbolem Polski, symbolem Małej Ojczyzny, którą stanowią: kościół, szkoła i Patron

         integrujący całe środowisko szkolne.
     2. Uroczystości z udziałem sztandaru wymagają zachowania powagi, a przechowywanie, transport i przygotowanie sztandaru do prezentacji

         właściwych postaw- należytego szacunku.
     3. Sztandar jest przechowywany w specjalnej oszklonej szafie na szkolnym korytarzu.
     4. Poczet sztandarowy jest typowany z uczniów wyróżniających się w nauce, o nienagannym, wzorowym zachowaniu w następującym

         składzie: chorąży i dwie asystujące uczennice.
     5. Powołuje się drugi skład rezerwowy pocztu, który może zastąpić stałą obsadę pocztu w razie jej nieobecności.
     6. Skład pocztu jest ustalany przez nauczyciela – opiekuna sztandaru oraz Samorząd Uczniowski za zgodą wychowawcy, nauczycieli i

         rodziców wybranych uczniów.
     7. Kadencja pocztu sztandarowego trwa jeden rok. Po skończeniu kadencji uczniom wręcza się pamiątkowe dyplomy, a ich nazwiska 

         wpisuje się do kroniki szkoły. 

     8. Decyzją Rady Pedagogicznej uczniowie mogą być odwołani ze składu pocztu sztandarowego. Wówczas dokonuje się wyboru

         uzupełniającego.
     9. Insygnia pocztu sztandarowego: o biało-czerwone szarfy założone przez prawe ramię, spięte na lewym biodrze, o białe rękawiczki.
    10. Ubiór chorążego i asysty – odświętny: uczeń ciemny garnitur, biała koszula, uczennice - białe bluzki i ciemne spódnice.  
    11. Udział sztandaru w uroczystościach szkolnych i kościelnych: uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego; przyjęcie pierwszoklasistów w poczet

         społeczności szkolnej; Dzień Edukacji Narodowej; Święto Patrona Szkoły; Święto Niepodległości; rocznica uchwalenia Konstytucji 3 

         maja;  uroczyste zakończenie roku szkolnego.  

    12. Ceremoniał przekazania opieki nad sztandarem odbywa się podczas uroczystości zakończenia roku szkolnego.
V. TEKST ŚLUBOWANIA: 

     My, uczniowie (Absolwenci) Szkoły Podstawowej w Gomulinie imienia Księdza Mariana Wiewiórowskiego przyrzekamy: 

     godnie reprezentować swoją szkołę, sumiennie pracować, zdobywać wiedzę, szanować godność każdego człowieka, rozsławiać imię  

     naszego Patrona, żyć zgodnie z Jego nauką. 

       Początków szkoły w Gomulinie należy upatrywać w roku 1863 lub wcześniej – w 1862, kiedy to, w wyniku reformy szkolnictwa przeprowadzonej w Królestwie Polskim właśnie w 1862 roku, powstawały szkoły elementarne. Aktu erygowania jednoklasowych szkół wiejskich w gminie Szydłów we wsiach: Gomulin, Majków Duży, Jarosty i Kamocin dokonano w roku 1862. Wówczas w starej, rozwalającej się owczarni, znajdującej się przy stawie zbierali się chłopcy i dziewczęta z dworu na naukę z elementarza. Sztuki czytania i pisania uczył organista, natomiast ówczesny właściciel Gomulina – Wawrzyniec Wiśniewski dla potrzeb szkoły, do czasu wzniesienia nowego, drewnianego budynku szkolnego (…) udostępnił drewnianą owczarnię i dokonywał zakupu książek (A. Wolska-Rój: Gomulin. Dzieje wsi szlacheckiej i parafii do 1914 r., s. 53). Dziedzic Wawrzyniec Wiśniewski herbu Prus (…) bohatersko zapisał się w historii Gomulina i regionu piotrkowskiego, czynnie uczestnicząc w powstaniu styczniowym (cyt. j.w., s. 53), za co skazano go na zesłanie na Syberię i konfiskatę majątku. Jak wynika z materiałów archiwalnych, dziedzic W. Wiśniewski wrócił z Syberii najpóźniej w 1879 r. Zmarł 24 września 1913 r. – pochowany został na Starym Cmentarzu w Piotrkowie Tryb. Prawnuk dziedzica Tomasz Wiśniewski podarował naszej szkole portret Wawrzyńca Wiśniewskiego wykonany na podstawie fotografii z 1900 r.
           Nowa, murowana owczarnia powstała na miejscu dzisiejszej zlewni mleka. Pierwsze szkoły wiejskie, jakie powstały w latach 60. XIX w., w najbliższej okolicy zlokalizowano w Gomulinie, Majkowie, Woźnikach i Kamocinie. Były to szkoły z jednym nauczycielem. Uczęszczały do nich dzieci w wieku 8 lat i jeżeli opanowały przewidziany program, kończyły ją mając 11 – 12 lat. Rok szkolny rozpoczynał się 14 października i kończył 1 czerwca. W praktyce nauczyciel rozpoczynał zajęcia dopiero wtedy, gdy dzieci zaczynały uczęszczać do szkoły, tzn. po zakończeniu robót w polu, z nastaniem przymrozków, a kończył wczesną wiosną, gdy dzieci musiały paść krowy. Uczniowie pomagali w gospodarstwie, dlatego niektórzy chodzili do szkoły zaledwie 3 lub 4 zimy. Koszty utrzymania szkół i nauczyciela spoczywały na mieszkańcach wsi. Następny etap to wydzielenie działki szkolnej z należności serwitutowych uwłaszczonych chłopów i wybudowanie pierwszej szkoły. Nie przetrwała ona jednak długo, gdyż jeszcze przed rokiem 1898 spłonęła w pożarze. Charakterystyczne cechy warunków szkolnych w latach 70. i 80. XIX w. były następujące: Izba szkolna mała, brudna, o oknach małych, drzwi często popsute stały otworem. Na środku izby znajdował się dół na kartofle zakryty drewnianą klapą. Dziesięć porzezanych ze wszystkich boków ławek stanowiło całe umeblowanie, gdyż stół i krzesło dla nauczyciela (…) w zimie zużyto na opał. Na ostatniej ławce leżała ,,biblioteka szkolna” – parę starych elementarzy, dziennik z listą czterdziestu uczniów…(opis m. in. w Siłaczce S. Żeromskiego). Wg zapisków z początku XX w.: W rogu sali szkolnej była ikona, na frontowej ścianie portrety cara i członków rodziny carskiej, obok, na honorowym miejscu dyscyplina o 5 końcach. Bat i duża linijka, zwana w szkole łapą, stanowiły niezbędne pomoce naukowe, dzięki którym nauczyciel popędzał rozum do głowy najbardziej tępym lub swawolnym uczniom. (cyt.: N. Bąkowska: Historiografia oświaty w gminie i wsi Szydłów na przestrzeni lat, s. 66). W 1898 r. wybudowano nową, drewnianą szkołę, usytuowaną w odległości 5 m od szosy Piotrków – Bełchatów. Budynek przetrwał do 1961 r. Inne były wówczas przedmioty nauczania. Jako ciekawostkę podajemy, że w dawnych ,,Księgach głównych” (dzisiejsze księgi ocen), np. z roku szkolnego 1927/28 odnotowano 4 oddziały oraz następujące przedmioty podlegające ocenom: sprawowanie, pilność, religia, język polski, rachunki z geometrią, rysunki, roboty, śpiew, gry i gimnastyka, dla starszych oddziałów ponadto: przyroda, geografia, historia i roboty kobiece. W roku szkolnym 1938/39 – podobne nazwy przedmiotów, ale zamiast gier i gimnastyki - ćwiczenia cielesne. Zasłużeni nauczyciele tamtych lat to: pani Brylska, Henryka Sałkowska oraz wieloletni pedagog- Józef Politański, który pełnił funkcję kierowniczą przez 40 lat. W okresie międzywojennym w bardzo skromnych warunkach uczyło się wielu uczniów. Np. w 1921 r. w jednej, dużej izbie funkcjonowały na dwie zmiany 4 oddziały – łącznie 113 uczniów. W roku szkolnym 1923/24 powstała szkoła 2-klasowa: dużą izbę przedzielono deskami na dwie mniejsze. W roku szkolnym 1925/26 w 3-klasowej Publicznej Szkole Powszechnej funkcjonowało 6 oddziałów. Potrzebne izby lekcyjne wynajmowano u gospodarzy. Sześcioklasowa szkoła utrzymała się do 1938 roku. W roku szkolnym 1938/39 klasa VI realizowała program 2-letni – taką szkołę nazywano szkołą II stopnia. Nadeszły wyjątkowo trudne lata okupacji. Rok szkolny rozpoczął się 3. listopada. Bardzo dużym utrudnieniem był brak podręczników oraz opału. Dzieci same przynosiły kawałki drewna i paliły w piecu. W 1940 r. zaczęło wychodzić czasopismo ,,Ster”, które miało wystarczyć za podręcznik do języka polskiego. W roku szkolnym 1944/45 w Publicznej Szkole Powszechnej w Gomulinie pracowało trzech nauczycieli. W następnym roku w sześciu oddziałach uczyło się 220 uczniów. W pierwszych latach po wojnie brakowało podręczników, toteż nauka opierała się na obszernych zapisach w zeszytach. Prowadzono także kursy dla analfabetów. W roku szkolnym 1951/52 wprowadzono klasę VII. Trudne warunki lokalowe wpłynęły na decyzję wybudowania nowej, dużej szkoły, w której pomieściłyby się wszystkie dzieci. Po wielu pracach przygotowawczych, z dużym zaangażowaniem rodziców działka szkolna została objęta planem budowy, a pierwsze prace budowlane rozpoczęto 1 sierpnia 1961 r. Budowa nowej, dziś tzw. ,,starej” szkoły trwała do sierpnia 1962 r. 30 sierpnia 1962 roku nastąpiło uroczyste przekazanie budynku szkoły do użytku. Dzięki pierwszej kronice zaprowadzonej przez Panią Kazimierę Dryżek mamy dziś wyobrażenie o tym, jak kształtowały się losy szkoły, w pewnym stopniu także całej wsi. Dalsze dzieje szkoły są oczywiście bardziej znane – do najważniejszych wydarzeń należy niewątpliwie zaliczyć rozbudowę szkoły w 1998 r. oraz generalny remont ,,starej” części w1999 r. na koszt Urzędu Gminy w Woli Krzysztoporskiej jako organu prowadzącego szkołę. Niemal natychmiast, we własnym zakresie, przy dużym zaangażowaniu rodziców przystąpiono do prac porządkowych: zaorania całego terenu, zasiania trawy, założenia rabat kwiatowych, skalniaków, posadzenia dużej ilości iglaków zakupionych przez emerytowanych nauczycieli oraz ze środków Rady Rodziców… Wiosną 2002 r. – ciąg dalszy zagospodarowania terenu; nieużytek - zagłębienie od północno-zachodniej części działki, dzięki inicjatywie radnego Pana Józefa Plicha, został uzupełniony ogromną ilością ziemi, następnie wspólnie z rodzicami, uczniami i pracownikami obsługi wyrównany, zasiano trawę i tak powstało piękne boisko do gry w piłkę nożną lub innych zabaw dla dzieci… Z kolei jesienią 2003 r., także we własnym zakresie wykonano ponad 132 m nowego ogrodzenia wraz z podmurówką …
          Po wielu latach starań spełniło się marzenie całego lokalnego środowiska, które m. in. we wrześniu i październiku 1999 r. występowało do władz Gminy Wola Krzysztoporska z petycjami, popartymi dużą ilością podpisów o utworzenie w Gomulinie gimnazjum i hali gimnastycznej. Niestety, pragnienie to, nie mając wsparcia przedstawicieli władz samorządowych, nie mogło być zrealizowane. Dopiero radykalna zmiana w zakresie polityki oświatowej naszej gminy, upór i wytrwałość obecnych władz samorządowych, wsparcie Księdza Prałata Mariana Wiewiórowskiego, osobiste zaangażowanie się w to ogromne przedsięwzięcie Pana Wójta Romana Drozdka, umiejętność skutecznego argumentowania w celu przekonania członków Rady Gminy (pamiętna XXX sesja Rady Gminy Wola Krzysztoporska w dniu 21 kwietnia 2009 r.) co do słuszności planowanego przedsięwzięcia – budowy nowoczesnego Kompleksu Oświatowego w Gomulinie – spowodowały tę rewolucyjną zmianę.

       Czy możemy narodowi ofiarować większy dar nad wychowanie i wykształcenie młodzieży? miało na celu wywołanie refleksji nad wyrównywaniem szans edukacyjnych dzieci wiejskich, nad dążeniem, by warunki ich kształcenia odpowiadały standardom europejskim, światowym. Dziękując wszystkim, którzy w różny sposób przyczynili się do tego, by uroczystość mogła dojść do skutku, dyrektor szkoły Danuta Stępień odwołała się do słów, tym razem Papieża Jana XXIII, które zostały umieszczone w Akcie Erekcyjnym jako wskazówka dla przyszłych pokoleń: Kto ma serce pełne miłości, Zawsze ma coś do dania. Dar w postaci powstającego kompleksu oświatowego uznaliśmy za najcenniejszy. Powstał nowoczesny, imponujący obiekt, o jakim nikt wcześniej nie marzył, szkoła na miarę XXI wieku. Uroczystość otwarcia kompleksu odbyła się 1 września 2011 r., natomiast przekazanie hali gimnastycznej do użytku oraz jej poświęcenie nastąpiło w Dniu Dziecka –1 czerwca 2012 r. We wszystkich uroczystościach uczestniczyli m. in. przedstawiciele władz gminy z Wójtem Romanem Drozdkiem na czele, przewodniczącą Rady Gminy Marią Głowacką, zastępcą przewodniczącej Grzegorzem Koneckim oraz nasz wielki Przyjaciel, wspaniały Kapłan –Ksiądz Prałat Marian Wiewiórowski, który niespodziewanie zmarł 10 czerwca 2012 r., gdy przygotowywaliśmy się do jubileuszu 50-lecia Jego kapłaństwa na dzień 24 czerwca. Wiadomość o nagłej śmierci Księdza w niedzielny poranek napełniła nas wielkim smutkiem i żalem… A jeszcze 6 czerwca Ksiądz uczestniczył w szkolnym konkursie recytatorskim i pięknego czytania utworów patriotycznych… Rzadko można przeżywać tak piękną więź i współpracę, jaka łączyła naszą szkołę z Księdzem Wiewiórowskim. W związku z tym niemal natychmiast zrodziła się myśl nadania Szkole Podstawowej w Gomulinie imienia Ks. Mariana Wiewiórowskiego. W uroczystości zakończenia roku szkolnego w dniu 29 czerwca 2012 r. uczestniczył już kolejny Proboszcz Parafii Gomulin Ksiądz Jan Cholewa.

      Dokonując przeglądu dziejów naszej szkoły, można stwierdzić, że na jej przykładzie spełniał się jeden z najważniejszych nakazów - dróg wytyczonych narodowi przez naszego wieszcza w znanym powszechnie Testamencie: Lecz zaklinam – niech żywi nie tracą nadziei I przed narodem niosą oświaty kaganiec; (Juliusz Słowacki) To dzięki tym, którzy w różny sposób dbali o to, by stale palił się symboliczny kaganek oświaty, polska szkoła brnie zwycięsko przez historyczne zawieruchy, także przez kolejne reformy systemu edukacji…
       Warto także zaznaczyć, że ze szkołą związani są właściwie wszyscy, dlatego jej los nigdy nie jest lokalnej społeczności obojętny. Karty historii szkoły zapisują również jej kierownicy.
I tak funkcję dyrektora szkoły pełnili:
od 28 sierpnia 1962 r. – Anna Siwek, od 1 września 1965 r. – Eugeniusz Wojciechowski, w latach 1978 – 1988 – Kazimiera Dryżek, w latach 1988 – 1991 – Halina Wartacz, w latach 1991 – 1997 – Michał Guzek, w latach 1997 – 1999 – Lidia Dudek, od 1 września 1999 r. – Danuta Stępień, od 1 września 2011 r. – wicedyrektorem Szkoły Podstawowej została Małgorzata Kędzierska, natomiast dyrektorem Gimnazjum – Irena Kasztelan.
      Do najstarszych, zachowanych w szkolnym archiwum dokumentów, oprócz wspomnianej kroniki szkoły, należą: – Księga główna szkoły w Gomulinie – 1918/19; – Księga uczniów prowadzona od roku 1944 do 1970, – Księga ocen od roku szkolnego 1944/45, – Księga ewidencji dzieci założona 1 września 1960 r., – Księga protokołów rady pedagogicznej lat 1952-61. 
      Szkoła Podstawowa w Gomulinie funkcjonuje w oparciu o ORZECZENIE w sprawie organizacji 8-klasowej szkoły podstawowej z dn. 9 marca 1967 r. wydane przez Prezydium Rady Narodowej w Piotrkowie Tryb. - Wydział Oświaty, STATUT uchwalony przez Radę Pedagogiczną 7 kwietnia 1993 r., następnie wielokrotnie nowelizowany; ostatnia nowelizacja – w dn. 27 września 2012 r.
Dzięki kolejnym ,,cegiełkom” wnoszonym przez dyrektorów tej szkoły, jej nauczycieli, pracowników, rodziców, uczniów, zaprzyjaźnione organizacje, dzięki sponsorom – różnym ludziom dobrej woli, którym leżą na sercu sprawy polskiej oświaty, w ostatnich latach dzięki Urzędowi Gminy w Woli Krzysztoporskiej, szkoła, osadzona w wiejskich realiach, funkcjonuje bardzo dobrze. Najogólniej ujęta misja szkoły sprowadza się do następującej maksymy anonimowego autora: Należy pokazać młodemu sercu, Jak cenne są miłość, prawda, dobro i piękno. Należy nauczyć młodą duszę, jak żyć, kierując się sercem, rozumem i moralnością. W związku z tym:
• szkoła tworzy warunki umożliwiające rozwój każdej jednostki w wymiarze intelektualnym, psychicznym, społecznym, zdrowotnym, estetycznym, moralnym, duchowym,
• dobrze przygotowuje uczniów do dalszego etapu edukacji oraz do wykorzystywania zdobytej wiedzy i umiejętności w praktyce,
• dostosowuje nauczanie do indywidualnych możliwości ucznia, rozwija w nim potrzebę samokształcenia i samodoskonalenia,
• podejmuje działania w celu wyeliminowania agresji i patologii społecznych,
• promuje zdrowy, zgodny z naturą i bezpieczny styl życia;
• stanowi centrum kulturalno-oświatowe, oferujące zasoby szkoły, w tym bibliotekę oraz pracownię komputerową z dostępem do internetu       

  uczniom i absolwentom,
• stanowi centrum rekreacyjno-sportowe, oferujące pożyteczne formy spędzania czasu wolnego,
• integruje środowisko szkolne,
• program wychowawczy i program profilaktyki preferuje uniwersalne wartości akceptowane przez wszystkie podmioty życia szkolnego, jest 

  zgodny z potrzebami uczniów,
• szkoła pracuje w oparciu o dobrze przygotowaną, profesjonalną kadrę pedagogiczną oraz coraz nowocześniejszą bazę dydaktyczną,
• szkoła współpracuje z wieloma partnerami zainteresowanymi jakością kształcenia i wychowania.
Szkoła jest silnie osadzona w wiejskich realiach, jej bogatych tradycjach i zwyczajach, stąd m. in. tak wiele ciekawych imprez regionalnych, ekologicznych (np. coroczne wyjazdowe lub środowiskowe z okazji Dnia Ziemi, zajęcia otwarte w lasach naszej gminy we współpracy z Polskim Związkiem Łowieckim), uroczystości patriotycznych w szkole, w kościele, w Miejscach Pamięci Narodowej, integracyjnych imprez środowiskowych czy festynów, np. z okazji powitania Nowego Roku, z okazji Dnia Matki, Dnia Dziecka i Dnia Ojca, Dnia Babci i Dziadka, integracyjnych imprez rodzinnych, kulturalno-oświatowych szkolnych i międzyszkolnych połączonych z konkursami, spotkaniami autorskimi, poetyckimi, blokami rekreacyjno-sportowymi, wystaw tematycznych (np. regionalna – minimuzeum, wystawa pamiątek z dziejów szkoły) oraz plastycznych i literackich prac dzieci nagradzanych w powiecie, województwie, także w konkursach ogólnopolskich.
     Najwybitniejsze osiągnięcia uczniów to:
• trzykrotne uzyskanie tytułu laureata ogólnopolskiego konkursu na opowiadanie o tematyce olimpijskiej organizowanego przez PKOL i MEN, 

  opublikowanie dwóch opowiadań uczennicy w książkach ,,Serce stadionu” i ,,Prawda stadionu”; wyróżnienie opowiadania ,,Iskiereczka 

  nadziei” przez MKOL; ostatnie – 2013 r. – publikacja w książce ,,Rezerwowa”;
• coroczne liczne nagrody i wyróżnienia w gminnych konkursach literackich i plastycznych o tematyce antyalkoholowej,
 • w powiatowych konkursach plastycznych, recytatorskich, literackich, wokalnych, w tym w konkursach piosenki angielskiej;
 • od września 2011 r. liczne sukcesy ludowego zespołu ,,SKRZATY”;
 • uzyskanie tytułu laureata przez Ewelinę Pirek w ogólnopolskim konkursie wokalnym – Piosenki Anny Jantar – Głowno’2013;
 • sukcesy sportowe na forum gminy i powiatu;
• uzyskanie w 2013 r. tytułu SZKOŁY ODKRYWCÓW TALENTÓW;
• osiągnięcia uczniów w zakresie samorządności – wzorowo prowadzona praca Samorządu Uczniowskiego, m. in. w zakresie kultywowania 

  tradycji i zwyczajów szkoły, wychowania obywatelskiego.
      Dyrektor szkoły promuje osiągnięcia nauczycieli – w 2002 r. Pani Magdalenie Wypych został nadany Medal Komisji Edukacji Narodowej, w ostatnich latach (2006 – 2012) 5 nauczycieli – Panie Lidia Dudek, Małgorzata Kędzierska, Katarzyna Tosiek, Marzena Pawlik i Małgorzata Tosiek - otrzymało nagrody Wójta Gminy. Doceniana jest również współpraca, zwłaszcza wszelka pomoc na rzecz dzieci ze strony rodziców, podmiotów gospodarczych naszej gminy, w szczególności pomoc ze strony księdza proboszcza Parafii pw. Św. Mikołaja Biskupa w Gomulinie, co znalazło odzwierciedlenie w przyznaniu mu w 2007 r. Medalu ,,Serce Dziecku” przez Kapitułę Dziecięcą w Łodzi. Stale wzbogaca się kronika szkoły, pęcznieją albumy z pamiątkowymi fotografiami, systematycznie, od września 1999 r. wydawana jest szkolna gazetka ,,Bratek” (do czerwca 2013 r. ukazało się 39 numerów), dokumentująca najważniejsze wydarzenia szkolne i środowiskowe, realizację treści wszystkich obszarów edukacji oraz promująca osiągnięcia dzieci w różnych dziedzinach. Szkoła autentycznie tętni życiem – oprócz zajęć obowiązkowych trwających średnio od godz. 8.00 do 13.30 ma do zaoferowania inne formy pracy, różnorodnej tematycznie, rozwijającej zarówno umysł, jak i ciało. Są to zajęcia świetlicy środowiskowej, rekreacyjno-sportowe, muzyczno-wokalne, informatyczne, polonistyczne i plastyczne. Tak funkcjonująca szkoła, przynajmniej dla większości wychowanków, rzeczywiście stała się ich drugim domem.
       Od dnia 1 września 2011 r. obwód szkoły w Gomulinie został powiększony o miejscowości wchodzące dotychczas w skład obwodu szkół w Woźnikach i Rokszycach i obejmuje następujące miejscowości: Gomulin, Gomulin Kol., Majków Duży, Praca, Żachta, Woźniki, Woźniki Kol., Budków, Piekary, Mzurki, Stradzew, Mąkolice, Rokszyce I, Rokszyce II, Oprzężów, Oprzężów Kol., Piekarki, Kargał Las. Liczba uczniów klas I-VI na dzień 1 września 2013 r. wynosi 204, do trzech oddziałów przedszkolnych uczęszcza 66 dzieci 5- i 6-letnich. Łącznie w szkole funkcjonuje 14 oddziałów. Liczba nauczycieli zatrudnionych w różnym wymiarze czasu pracy wynosi 27, natomiast pracowników administracji i obsługi.
      We wrześniu 2013 r. została wdrożona procedura wyboru kandydata na patrona szkoły. W dniu 30 stycznia 2013 r. spośród 6 zgłoszonych kandydatów społeczność szkolna dokonała wyboru na Patrona Księdza Mariana Wiewiórowskiego, jednak w dniu 26 marca 2013 r. Rada Gminy Wola Krzysztoporska negatywnie ustosunkowała się do wniosku Rady Pedagogicznej, Rady Rodziców i Samorządu Uczniowskiego w sprawie nadania Szkole Podstawowej w Gomulinie imienia Ks. Mariana Wiewiórowskiego. W związku z tym złożone zostało ubolewanie nad tą decyzją wraz z prośbą o ponowne rozpatrzenie wniosku podczas sesji kwietniowej. W dniu 29 kwietnia 2013 r. społeczność lokalna wzięła aktywny udział w sesji Rady Gminy, wypowiadając się jednoznacznie na temat Patronatu. W wyniku głosowania (8 głosów ,,za”, 3 – wstrzymujące się, 2 – brak decyzji) Rada Gminy podjęła uchwałę w sprawie nadania Szkole Podstawowej w Gomulinie imienia Księdza Mariana Wiewiórowskiego. Uroczystość nadania szkole imienia odbędzie się w dniu 25 października 2013 r. w połączeniu z jubileuszem 150-lecia oświaty w Gomulinie. Będzie to kolejne, historyczne w dziejach szkoły wydarzenie…